Isicia

Isicia
Provenance. Forme féminine d'Isis. Vient du grec "esi" Signifie: "souveraine" Se fête le 28 mars.
Histoire. Dans la mythologie égyptienne, Isis est une divinité symbole de la vie et de la fertilité. - Saint Isis est aussi un juif converti au christianisme à Jérusalem, en Palestine, qui se retire dans le désert pour y vivre comme ermite, dans la comptemplation des mystères de Dieu, au Vème siècle.
Caractère. Leur liberté est le bien le plus précieux qu'elles préservent. Ce sont des femmes indépendantes qui aiment l'imprévu, l'aventure et les voyages. Leur fantaisie, leur côté original font qu'on ne s'ennuie jamais avec elles. Coquettes, féminines, aimant la toilette, ce sont des femmes pleines de charme et qui ne restent pas inertes...

Dictionnaire des prénoms français, arabes et bretons. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • įsičiaudėti — įsismaginti čiaudėti: Kai įsičiaudėjo, negali ir nustot Ds. Kažin ko katė įsičiaudėjo Š. čiaudėti; apčiaudėti; įsičiaudėti; iščiaudėti; nusičiaudėti; pasičiaudėti; perčiaudėti; pračiaudėti; …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • ISITIA — apud Ael. Lamprid. in Heliogab. Primus fecit de piscibus Isitia: pro Isicia, e Graeco ἴσικα et ἰσἴκια, s. potius e Latino veteri insicare, pro insecare. Nihil enimaliud Isicium est, quam insecta minutatim caro: cuiusmodi insiciis et minutalibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • De re coquinaria d’Apicius — Le De re coquinaria d’Apicius ou l’Art culinaire d’Apicius est le nom donné à une compilation de recettes culinaires romaines de la fin du IVe siècle. Frontispice d une édition de 1709. Il est formé de quatre textes d origine différentes: Un …   Wikipédia en Français

  • APEXABO — farciminis genus, memoratum Arnobio adv. Gent l. 7. Si magnificum videtur, atque amplum; iugulare Diis tauros: Quid sibi baec volunt, apexabo, isicia, silicernialongabo? quae sunt nomina et farciminum genera. Nomen ei ab aper. Varro de L. L. l. 4 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CATILLAMINA — apud Arnob. l. 7. Quid taedae? quid naeniae? quid offae, non vulgi, sed quibus est nomen appellatioque penitae, ex quibus quod primum est, in exiguas arvina est miculas catillaminum infecta de more; cupedia est et delitiosa mattea, e verbo… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ESICIATAE — recentioribus pro isiciatae, dicta insicia, et minutalia ex carne, quibus vulgo farciebantur avium ventriculi, ut anserum, et gallinarum. Vett. Epigr. cuius lemma Esiciata, Amisit proprias vacuato corpore carnes, Accepitque novas, dedit ac tulit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PORCA — I. PORCA prima Cereri mactata legitur, apud Ovid. Met. l. 15. v. 111. et seqq. Longius inde nefas abiit, et prima putatur Hostia sus meruisse mori: quia semina pando Eruerit rostrô, spemque interceperit anni. Quem admodum similem ob causam caper… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SPIRA — I. SPIRA celebris admodum Imperii, Episcopalis et ampla in German. civitas, tractus cognominis caput, cuius olim incolae Nemetes, et urbs ipsa Nemetum dicebatur, vulgo Spire. Non aeque culta, in Palatinatu inferiori sub Episcopô propriô. Sedes… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SUS Alba — memorata Propertio l. 4. El. 1. v. 35. Albae suis omine natam, Aeneae suit, et, Vatrone teste de R. R. l. 2. c.4 Lavinii trigintae porcos perperit albos, itaque factum triginta annis, ut Lavinenses conderent oppidum Albam. Eius Suis ac porcorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ciccia — / tʃitʃ:a/ s.f. [lat. isicia, da insicium, insicia salsiccia , rifatto nella lingua infantile] (pl., non com., ce ), fam. 1. [carne d animale macellato, cucinata o cruda, spec. nel linguaggio infantile]. ▶◀ carne. 2. (scherz.) [carne umana, spec …   Enciclopedia Italiana

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”